Gall Anonim : „Podjąłem się tej pracy (…) by za darmo chleba nie pożywać polskiego”. Podejmując się tej, dosłownie i w przenośni benedyktyńskiej pracy, skromny mnich, o którym niewiele wiemy, nawet nie przypuszczał, że ze względu na nieocenioną wartość źródłową oraz niezwykły kunszt literacki zostanie ona powszechnie uznana za pierwsze znaczące dzieło polskiego piśmiennictwa.
Mija właśnie 900 lat od ostatniego zdarzenia opisanego w Kronice. Na przestrzeni tego okresu literatura ewoluowała w różnych kierunkach, a wraz z nią także i narzędzia pisarskie. Aż do końca XVIII wieku używano ptasich piór. Lotkę należało najpierw rozgrzać w gorącym piasku, następnie oczyścić, starannie przyciąć i utwardzić, co wymagało wyjątkowej zręczności. Najlepsze były pióra gęsie, ale używano też łabędzich, indyczych i kruczych. Jakim narzędziem posługiwał się Gal Anonim, niewiadomo. Jedno jest pewne, że spisanie dzieła takich rozmiarów jak Kronika polska, wymagało nieprawdopodobnego wysiłku i cierpliwości. O ileż łatwiejsza byłaby praca utalentowanego mnicha, gdyby miał do dyspozycji współczesne pióro wieczne – prawdopodobnie posługując się tak skutecznym instrumentem byłby w stanie doprowadzić swoją Kronikę aż do 2013 roku…
Edycja limitowana do zaledwie 100 sztuk.
Wykonany z z matowionej żywicy.
Wykończenia stalowe pozłacane.
Stalówka z 23 karatowego palladu.
Visconti – manufaktura
